Also available in English, German, Ukrain, Italian, Russian and French:
Message de Pâques 2024 de Son Éminence le métropolite JEAN, archevêque des églises orthodoxes de tradition russe en Europe occidentale | Archevêché des églises orthodoxes de tradition russe en Europe occidentale (archeveche.eu)
PAASBOODSCHAP 2024 VAN ZIJNE EMINENTIE,
METROPOLIET JOHANNES VAN DOEBNA,
AARTSBISSCHOP VAN DE ORTHODOXE KERKEN
IN WEST-EUROPA VAN RUSSISCHE TRADITIE
Door het feest van de Opstanding van Christus en de paastijd opent de Kerk voor ons het vergezicht op de eeuwigheid en haar eigen tijd voor het Heil van iedere persoon. De belofte is eindelijk ingelost. De Zoon heeft de wil van de Vader volbracht en de Naam van de Vader wordt voortaan geheiligd en verheerlijkt. Het mysterie van de Openbaring van drie-ene God is voltooid, en heeft voor diegenen die dat wensen, de toegang tot het Koninkrijk van God geopend. Voortaan verkondigt de Kerk dit Goede Nieuws aan de hele wereld: “Christus is opgestaan uit de doden. Door Zijn dood vertreedt Hij de dood, en schenkt het leven aan hen in het graf” (Mt. 28:6).
De nieuwe fase van de Opstanding bestaat hierin, dat we het onderricht van Christus ontdekken als inwijding, als opwekking tot het Heilsmysterie, die de mens en de gehele schepping in Gods ogen vernieuwt. Door Zijn Opstanding heeft het Woord van God de mens geschapen voor het nieuwe leven, en de mensheid, die gewond was door de zonde en besmet met de dood, vernieuwd voor de eeuwigheid (1 Kor. 15:53 – 55). Christenen geloven en belijden volgens de Apostel Paulus “Als de doden niet opstaan, is ook Christus niet opgewekt; en als Christus niet is opgewekt, is onze verkondiging zonder inhoud en uw geloof zinloos…” (1 Kor 15:13 – 14).
De Opstanding van Christus is een historisch feit, dat deel uitmaakt van de geschiedenis der mensheid. Dit is het Heilswerk, dat verricht is voor ons, die nu willen leven door de Goddelijkheid, en die “deelhebben aan de Goddelijke natuur” (1 Petr. 1:4), in die mate, waarin de mens zich vrijwillig aansluit bij de geestelijke en eucharistische ervaring die Christus de Heiland hem aanbiedt.
Dankzij de Opstanding heeft de gehele schepping de absolute vrijheid ontvangen. Geïsoleerd heeft zij geen leven, net zoals ons leven privé geen betekenis heeft, maar alleen in verbinding met het Lichaam van Christus (1 Kor. 12: 27). Om die reden verkondigt de Kerk dan ook steeds dat het Heil alleen mogelijk is in de Opgestane Christus. Zij roept de vrede van Christus af voor elk van haar leden en voor de gehele wereld. God gaat in de Opstanding van Christus niet uit van een privéaangelegenheid, maar van een gemeenschappelijke zaak voor de schepping, en het licht van de Opstanding wordt uitgegoten over de gehele schepping. “Nu is alles vervuld van licht: hemel en aarde en de onderwereld; laat dan ook de gehele schepping de Opstanding van Christus vieren, in Wie zij gegrondvest is” Paascanon, derde ode.
Dit licht blijft ook nog steeds de huidige ontkerstende wereld verlichten. Heden ten dage zien wij daar de gevolgen van: de cultuur van een wereld die opgesloten zit in haar eigen cocon, een wereld die zich van God los verklaart en van God los wil zijn, en de secularisatie predikt, waarin God en de mens beiden zijn geprivatiseerd. God is een privézaak geworden en niet langer een gemeenschappelijke. De wereld is een puur mechanisme geworden, losgesneden van de Goddelijke Energieën, de elementen vormen zélf de bestaande materie, de wetenschap heeft alle moeite om de wereld als een relatie te zien, als een geïntegreerde werkelijkheid, als één geheel. De moderne mens, die de band met zijn Schepper heeft doorgesneden, verliest het beeld waarnaar hij is geschapen, en loopt het gevaar opnieuw de weg van Adam te moeten doorlopen, die hem opnieuw naar de dood leidt. Men kan goed zien dat er vandaag de dag een groot verschil bestaat tussen de christelijke en de moderne cultuur. Inderdaad, de christelijke cultuur neemt steeds God als uitgangspunt, terwijl de moderne cultuur van de mens uitgaat.
De christelijke cultuur toont aan dat de wereld is gebaseerd op een logische orde, (logisch, afkomstig van Logos – het Woord, Joh.1:1), op een innerlijk leven dat verbonden is met de Goddelijke Energieën, die de kunstmatige scheiding tussen geest en materie overstijgt, door zo een geheel nieuw beeld van de kosmologie in te voeren. Door de Opstanding van Christus heeft God voorgoed en volledig de schepping en de mensheid vernieuwd. De Opstanding van Christus heeft het Leven geschonken, dat zich in samenhang met het geheel van het geschapene manifesteert, hetgeen door onze kerkvaders als harmonie is gedefinieerd.
Alleen een werkelijk geloof kan de mens meenemen naar zo’n beeld zonder de zoektocht naar de betekenis en de redenen van de schepping te verloochenen. Pasen spoort ons aan tot, ja, verstrekt ons vooral de sleutels van het begrip, die ons toestaan de wereld niet alleen maar op een egoïstische wijze te bekijken, maar vooral daarin het werk van God te zien, van Zijn Heil, dat zich aan ons openbaart en ons doet opklimmen van de schepping naar de Schepper, door deze schepping, die voor ons is gemaakt, in haar geheel te gebruiken.
Ziedaar waarom het voor ons, gelovigen, uiterst belangrijk is om te leven vanuit het perspectief van de eeuwigheid, en de wederkomst van Christus te verwachten, want “wij hebben ons burgerrecht in de hemel, en van daar verwachten wij onze redder, de Heer Jezus Christus” (Flp. 3:20). Pasen beleven is een werkelijke vreugde en een ware hoop, want Christus is met ons “alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld” (Mt. 28:20), en “het Leven moge regeren” door het menselijk wezen te omarmen. Pasen beleven is belijden dat Jezus Christus het Ware Licht is en dat in Hem het leven was, en het leven het licht voor de mensen was (Joh. 1:4).
Dat Christus’ licht, de vrede en de vreugde van de Opgestane u allen vergezellen!
Christus is opgestaan!
Parijs, Pasen 2024
† Metropoliet Johannes van Doebna,
Aartsbisschop van de Orthodoxe Kerken
van Russische Traditie in West-Europa